مردی که به اتهام تجاوز به نویسنده آلیس سیبولد محکوم شده بود، پس از اینکه فیلمساز شروع به زیر سوال بردن فیلمنامه خاطرات کرد، آزاد شد | اخبار جهان
حکم تجاوز جنسی در مرکز خاطرات آلیس سیبولد که برنده جایزه شده بود، در میان ترس از اینکه مرد اشتباهی در سال 1982 به زندان فرستاده شده بود، لغو شد.
آنتونی برادواتر، که 16 سال را در زندان گذراند، وقتی قاضی او را به تجاوز جنسی به سیبولد در دوران دانشجویی محکوم کرد، گریه کرد، حمله ای که لاکی در کتاب خاطرات خود در سال 1999 درباره آن نوشت.
روند صدور حکم پس از آن آغاز شد که تهیه‌کننده‌ای که کتاب را به صورت فیلم می‌ساخت، به این فکر افتاد که چرا پیش‌نویس اول فیلمنامه تا این حد با متن اصلی تفاوت دارد.
تیم موسیانته که صاحب یک شرکت تولیدی به نام Red Badge Films است، به‌عنوان تهیه‌کننده اجرایی این اقتباس قرارداد امضا کرد، اما در مورد گناهکاری Broadwater تردید داشت.
او گفت: «من شروع به حفاری کردم و سعی کردم بفهمم واقعاً اینجا چه اتفاقی افتاده است.
او در اوایل سال جاری از این پروژه انصراف داد و یک کارآگاه خصوصی استخدام کرد.
این نویسنده پرفروش که اکنون 58 سال دارد، در لاکی می نویسد که به عنوان دانش آموز سال اول در سیراکیوز در ماه می 1981 مورد تجاوز قرار گرفت و ماه ها بعد مرد سیاه پوستی را در خیابان دید که مطمئن است او مهاجم اوست.
سیبولد نوشت: "در حالی که نزدیک می شد لبخند می زد. من را شناخت. برای او قدم زدن در پارک بود؛ او در خیابان با یکی از آشنایانش آشنا شد."
گفت: هی دختر. "مگر شما را از جایی نمی شناسم؟"
او گفت که جوابی نداد: «مستقیم به او نگاه کردم. می‌دانستم صورتش همان صورت بالای من در تونل است.
سیبولد که نویسنده استخوان‌های دوست‌داشتنی برای تجاوز و قتل یک نوجوان نیز هست، به پلیس رفت، اما نام مرد را نمی‌دانست، اما یک افسر پلیس پیشنهاد کرد که حتماً باید Browwater باشد.
پس از دستگیری، سیبولد نتوانست او را در خط پلیس شناسایی کند.
سیبولد در لاکی نوشت که وقتی به او اطلاع دادند که فردی غیر از مردی را که قبلاً معرفی کرده بود به عنوان متجاوز به او انتخاب کرده است، گفت که این دو مرد «تقریباً شبیه هم» به نظر می‌رسند.
با این وجود، برودواتر در سال 1982 محاکمه و محکوم شد.
با این حال، این شکایت تنها بر اساس شناسایی سیبولد روی نیمکت و بخشی از تجزیه و تحلیل مو بود که اکنون توسط وزارت دادگستری ایالات متحده "علم ناخواسته" در نظر گرفته می شود.
دیوید هاموند، وکیل برادواتر، گفت: «در شناسایی نادرست کمی علم ناخواسته بپاشید، و این دستور العمل عالی برای یک حکم اشتباه است.
برودواتر در سال 1999 از زندان آزاد شد، اما او گفت که حکم تجاوز جنسی، دورنمای شغلی او را تیره کرده و حتی مانع از بچه دار شدن او شده است.
برادواتر گفت: اگرچه او با زنی ازدواج کرد که به بی گناهی او اعتقاد داشت، "گاهی اوقات در مورد بچه ها بحث بزرگی داشتیم و من به او گفتم که هرگز و هرگز نمی توانم اجازه بدهم بچه ها با ننگی به این دنیا بیایند."
ویلیام فیتزپاتریک، دادستان منطقه به دادگاه گفت: "من این رویه را با کلمات "متاسفم" خدشه دار نمی کنم. این کار را کوتاه نمی کند.
"این هرگز نباید اتفاق می افتاد."
[ad_2]