محققان از "ابر مولکول" جدیدی که "پتانسیل ایجاد انقلاب در علم" را دارد استقبال می کنند. اخبار علم و فناوری
محققان در یک مطالعه میان رشته‌ای «عظیم» یک «ابر مولکول قدرتمند» ایجاد کرده‌اند که به گفته آنها پتانسیل ایجاد انقلابی در علم را دارد.
مولکول جدید به عنوان پیوند بین دو مولکول زیستی مهم که اساس زندگی هستند توصیف می شود: DNA و پپتیدها - اگرچه این مولکول ها به ندرت در طبیعت با هم تعامل دارند.
به عنوان یک عامل مولکولی، این کشف را می توان برای اهداف مختلفی استفاده کرد، از جمله ساخت داروهای جدید و پروتئین های مصنوعی که کمتر از داروهای طبیعی در برابر تخریب آسیب پذیر هستند.
DNA و پپتیدها
DNA ساختار اساسی برای ذخیره اطلاعات ژنتیکی انسان است، در حالی که پپتیدها زنجیره ای از اسیدهای آمینه هستند. هر دو مولکول برای زندگی ضروری هستند، اما در طبیعت به ندرت به هم مرتبط هستند زیرا کایرالیته مخالف دارند.
پروفسور هانبین مائو از دانشگاه ایالتی کنت در ایالات متحده در توضیح کایرالیسم گفت: "تصور کنید می خواهید هر دو دست را با ترکیب هر انگشت مرتب کنید در حالی که هر دو کف دست در یک جهت قرار دارند.
"شما غیرممکن خواهید بود که این کار را انجام دهید. تنها در صورتی می توانید این کار را انجام دهید که بتوانید هر دو دست خود را فریب دهید تا یک کایرالیته داشته باشید."
DNA و پپتیدها معمولاً با هم تعامل ندارند زیرا پپتیدها باقی مانده اند، در حالی که DNA از نظر کایرالیته آنها درست است.
اما به گفته دکتر چنگ وانگ لو، نویسنده و استادیار دانشگاه جنوب دانمارک، مطالعه جدید توانست کایرالیته پپتیدها را با باز کردن یک "عامل مولکولی بسیار قدرتمند" تغییر دهد.
دکتر لو به اسکای نیوز گفت: "ما در یک دنیای کایرال زندگی می کنیم، که به این معنی است که هر زیست مولکول کایرالیته خاص خود را دارد. ما ثابت کرده ایم که این دو کایرالیت می توانند برهم کنش داشته باشند، مولکولی که هرگز در مقیاس بزرگتر یافت نشده است." "
دکتر لو می افزاید: این کشف می تواند به نسل بعدی فناوری نانو منجر شود و به طور بالقوه محققان را قادر می سازد تا بیماری ها را بهتر تشخیص دهند و درمان کنند.
با تغییر شکل پپتیدها، تیم بر این باور است که می تواند جایگزین اسکلت اسیدهای آمینه ای شود که از پروتئین زیادی استفاده می کنند.
وی افزود: «یکی از جهت‌های ممکن به دنبال این فناوری هیبریدی نیمهDNA، نیمه پپتیدی، اساساً تلاش برای جایگزینی ساختارهای اسکلتی پپتیدی تنها با استفاده از اسیدهای نوکلئیک است.
به این ترتیب، این پروتئین‌های جدید می‌توانند در برابر نور فرابنفش، گرما و مواد شیمیایی مقاوم‌تر باشند و به دانشمندان کمک کنند تا بفهمند چگونه می‌توانیم آنزیم‌های مصنوعی به اندازه آنزیم‌های طبیعی ایجاد کنیم.
پروفسور مائو افزود: "گام بعدی ما این خواهد بود که ببینیم آیا می توان از آن برای توضیح علت بیماری آلزایمر که به دلیل عملکرد نادرست پپتیدی است استفاده کرد."
دکتر لو گفت که این مطالعه به دلیل تخصص تیم شیمی او و تجربه تیم ایالات متحده در بیوفیزیک بین رشته ای بود.
وی افزود: از دیدگاه من، ادامه تحقیقات در یک سال و نیم اخیر بسیار زیاد است.
از نظر برنامه‌های کاربردی آینده، ما سعی خواهیم کرد ماشین‌های مولکولی قدرتمندتری با ترکیب این دو مکعب لگو از دنیای نانو ایجاد کنیم.
[ad_2]