ستاره شناسان یک ستاره در حال مرگ را درست قبل از انفجار آن می بینند و یک ابرنواختر را ثبت می کنند اخبار علم و فناوری
ستاره شناسان برای اولین بار آخرین لحظات زندگی یک ابرغول سرخ را ثبت کردند.
تنها 130 روز قبل از انفجار با دو تلسکوپ در هاوایی مشاهده شد و به گروهی از محققان اجازه داد تا قبل از انفجار در یک ابرنواختر بزرگ، آن را مطالعه کنند.
دکتر وین جاکوبسون-گالان، نویسنده اصلی این مطالعه گفت: «این یک پیشرفت در درک ما از کارهایی است که ستارگان پرجرم قبل از مرگ انجام می دهند.
"تشخیص مستقیم فعالیت پیش از ابرنواختر در یک ستاره ابرغول سرخ هرگز در یک ابرنواختر معمولی نوع دوم مشاهده نشده است.
"برای اولین بار ما شاهد انفجار یک ابرغول سرخ بودیم! دکتر Jacobson-Gallan اضافه کرد.
دانشمندان در حال یافتن زمانی هستند که غول سرخ بتلژئوس به ابرنواختر تبدیل خواهد شد
چه چیزی یاد گرفتیم؟
این کشف، که در تابستان 2020، قبل از انفجار ابرغول در پاییز آن اتفاق افتاد، در مطالعه‌ای که در مجله Astrophysical منتشر شد، به تفصیل شرح داده شده است.
این تیم با استفاده از طیف‌سنج تصویربرداری با وضوح پایین رصدخانه کک (LRIS)، مواد مداری متراکمی را در اطراف ستاره در حین انفجار یافتند.
محققان بر این باورند که این همان گازی است که در ابتدا به آنها درباره ابرغول سرخ با انفجار تابش درخشان در تابستان هشدار داد.
آنها می گویند این کشف جزئیات جدیدی را در مورد چگونگی تکامل ابرغول های سرخ درست قبل از رفتن به ابرنواختر نشان می دهد - زیرا ابرغول های قبلاً مشاهده شده هیچ شواهدی از فوران های شدید (مانند آنچه به آنها درباره وجود ستاره هشدار می داد) قبل از انفجار نشان ندادند.
از آنجایی که تیم برای مدت طولانی توانسته است این ستاره را رصد کند، آنها آموخته اند که ابرغول های سرخ "تغییرات قابل توجهی در ساختار داخلی خود دارند، که سپس لحظاتی قبل از فروپاشی آنها منجر به انتشار گازهای شدید می شود."
این کشف به این معنی است که تلسکوپ‌های دیگری که مطالعات گذرا را انجام می‌دهند، می‌توانند به دنبال انواع مشابهی از تابش نور باشند که می‌تواند سیگنال‌های دیگر ابرنواخترهای آینده را نشان دهد.
دکتر جاکوبسون-گالان گفت: "من از همه "ناشناخته های" جدیدی که با این کشف باز شده اند بسیار هیجان زده هستم.
"باز کردن رویدادهای بیشتر مانند [this] به شدت بر نحوه تعریف ماه‌های پایانی تکامل ستاره‌ای تأثیر می‌گذارد و ناظران و نظریه‌پردازان را در تلاش برای حل معمای چگونگی سپری کردن آخرین لحظات زندگی خود توسط ستارگان پرجرم متحد می‌کند.»
ابرغول قرمز چیست؟
ابرغول‌های سرخ از نظر حجم، بزرگ‌ترین ستاره‌های جهان هستند، اگرچه نه متراکم‌ترین و نه درخشان‌ترین ستاره‌های آسمان هستند.
آنها زمانی تشکیل می شوند که یک ستاره با جرم متوسط، هیدروژن را در هسته خود می سوزاند و شروع به سنتز هلیوم می کند، جایی که عناصر سنگین تر مانند کربن و آهن از آنجا می آیند.
با این حال، همجوشی هیدروژن در پوسته‌های بیرونی ادامه می‌یابد و باعث انبساط ستاره می‌شود - و با رشد روی سطح خود، سردتر می‌شود.
عناصر سنگین‌تر و سنگین‌تر شروع به ادغام در هسته ابرغول سرخ کرده‌اند، در حالی که اخترشناسان معتقدند که هسته‌ای آهنی ساخته نشده است که نتواند همجوشی هسته‌ای پایدار را تحمل کند و منجر به انفجار ستاره شود.
[ad_2]