کتاب راهنمای Gislane Maxwell نشان می دهد: "شما چیزی نمی بینید، چیزی نمی شنوید، چیزی نمی گویید" | اخبار آمریکا
کتابچه راهنمای Gislane Maxwell به کارمندان در خانه جفری اپستین در پالم بیچ - که به آنها می گفت "هیچ چیزی نبینند، چیزی نشنوند، چیزی نگویند" - در اسناد دادگاه عمومی شد.
58 صفحه آن حاوی نکاتی برای پیش بینی "نیازهای آقای اپشتین" و الزام "محجوب بودن" است - چیزی که به عنوان "کلید" توصیف می شود.
به افسران گفته می شود "هرگز فعالیت ها یا محل اختفای آقای اپستین یا خانم ماکسول را برای کسی فاش نکنید" و "به خانم ماکسول در مورد هرگونه تماس تلفنی یا پرس و جوی عجیب و غریب توصیه کنند."
به بخش هایی تقسیم شده است، دستورالعمل هایی برای "روابط مهمان"، "زبان صحیح" و "پاسخ دادن به تلفن"، از جمله موارد دیگر وجود دارد.
به کارگران این ملک گفته شد "تا زمانی که آقای اپستین، خانم ماکسول و مهمانانشان در محل اقامت هستند، لباس مناسب بپوشند".
اینها "شلوار آبی سرمه ای با تی شرت های گلف سفید برای پوشیدن هر روز، پیراهن های آستین بلند سفید برای شام" بودند.
او افزود: اقلام موجود در جیبها «نباید برآمدگی ایجاد کنند یا قابل مشاهده باشند».
بیشتر در مورد Ghislaine Maxwell
به کارکنان گفته شد که با دست در جیب یا آدامس به ماکسول یا اپستین مراجعه نکنند.
عطرهای قوی یا افترشیو ممنوع بودند زیرا می توانستند "واکنش آلرژیک ایجاد کنند".
به کارمندان دستور داده شد "لبخند بزن!"
کلمات یا عباراتی که ممنوع شده اند عبارتند از "بله"، "شما شرط می بندید"، "می فهمم" و "نمی دانم".
دو مورد از نظرات تایید شده عبارت بودند از "مشکلی نیست" و "من نظری ندارم، اما بلافاصله می دانم."
تماس های تلفنی باید "با سه زنگ یا کمتر" پاسخ داده می شد.
در قسمتی از اتاق خواب اصلی پرسنل به او گفته شد که کولر را روی 60 درجه تنظیم کند تا از کارکرد ریموت تلویزیون مطمئن شود و: اسلحه در کشوی روی میز است.
لوله های خمیر دندان باید "بیش از نصف" پر می شد و دستمال توالت فقط "دو لایه سفید" بود.
در مورد دفترهای ثابت، باید «سه سایز دفترچه یادداشت جفری اپستین» و «دو سایز دفترچه گیسلین ماکسول و لیدی گیسلین» وجود داشت.
این وسایل نقلیه قرار بود سه چهارم پر از "100 دلار در محفظه دستکش یا کنسول مرکزی" باشند.
علاوه بر این، "هر دیسکی که در اطراف قرار دارد باید در جلدهای صحیح قرار داده شود."
بسیاری از صفحات باید به صورت جداگانه امضا و تاریخ داشته باشند.
گیسلین ماکسول در نیویورک به اتهام وسوسه کردن دختران 14 ساله برای آزار جنسی توسط اپستین در املاکش در نیویورک، فلوریدا و نیومکزیکو، و همچنین در محل اقامت خود در لندن، بین سالهای 1994 و 1994 محاکمه میشود. 1997.
ماکسول اتهامات علیه خود را رد می کند و تیم دفاعی او پیشنهاد می کند که او به عنوان "بزغاله" برای جنایات اپستین مورد استفاده قرار گرفته است.
[ad_2]