ناسا برای اولین بار در آزمایش دفاع سیاره ای برای منحرف کردن یک سیارک آماده می شود اخبار علم و فناوری
ناسا یک فضاپیما را به فضا پرتاب خواهد کرد تا ببیند آیا می تواند یک سیارک را از یک برخورد بالقوه فاجعه بار با زمین منحرف کند یا خیر.
خوشبختانه، این سیارک تهدیدی برای زمین نیست، اما دانشمندان از جمله استیون هاوکینگ، رویدادهای شوک را به عنوان یکی از بزرگترین تهدیدات پیش روی بشر توصیف می کنند.
حرکت برای ماموریت تغییر مسیر دوگانه سیارک (DART) برای روز سه شنبه برنامه ریزی شده است و فضاپیما به آن متصل است. آداپتور بار در تاسیسات اسپیس ایکس در پایگاه نیروی فضایی وندنبرگ در کالیفرنیا. این موشک با موشک فالکون 9 پرتاب خواهد شد.
فضاپیمای DART خود به اندازه یک ماشین کوچک است و این ماموریت توسط آزمایشگاه فیزیک کاربردی جان هاپکینز انجام می شود.
در نهایت، به هدف بسیار بزرگتر خود برخورد خواهد کرد و امیدواریم مدار خود را تغییر دهد، که همه آنها توسط ماهواره LICACube که توسط آژانس فضایی ایتالیا ساخته شده است، رصد خواهند شد.
این اولین نمایش تکنیک "مهاجم جنبشی" برای تغییر حرکت یک سیارک در فضا خواهد بود.
در اوج ماموریت 330 میلیون دلاری (246 میلیون پوند)، DART یک سیارک دوتایی نزدیک به زمین معروف به دیدیموس و دیمورفوس را خواهد کوبید که سیارک دوم یک "ستاره ماه" است که حدود 160 متر تخمین زده می شود.
برنامه این است که فضاپیمای کوچک با سرعتی در حدود 6.6 کیلومتر بر ثانیه بر روی دیمورفوس تأثیر بگذارد و در نتیجه مدار خود را به دور دیدموس کوتاه کند.
این تکنیک هل دادن به له کردن سیارک ها به سبک فیلم آرماگدون ترجیح داده می شود، زیرا قطعات چنین انفجاری می تواند همچنان سیاره را تهدید کند.
مطالعه محققان دانشگاه جانز هاپکینز در ایالات متحده، که در سال 2019 منتشر شد، هشدار می دهد که برای اجسام به اندازه کافی بزرگ که مورد هدف قرار گیرند، احتمالاً قطعات منفجر شده تحت عمل گرانش اصلاح خواهند شد.
دانشمندان می گویند هیچ یک از سیارک های شناخته شده بزرگتر از 140 متر شانس قابل توجهی برای برخورد با زمین در قرن آینده ندارند.
با این حال، آنها هشدار می دهند که تنها 40٪ از این سیارک ها پیدا شده اند - و سیارک های بسیار کوچکتر هنوز هم می توانند آسیب های زیادی ایجاد کنند.
این به این دلیل است که سیستم‌های تشخیص بشریت توسط فیزیک محدود شده‌اند - توانایی ما برای مطالعه سیارک‌ها در فضای تاریک در منظومه شمسی به جهت نزدیک شدن و فاز ماه بستگی دارد.
عناصر برخورد کوچک به طور منظم فقط چند ساعت قبل شناسایی می شوند و بیشتر سیارک هایی که به زمین برخورد می کنند از اجرام کشف نشده قبلی هستند.
در اوایل سال 2013، یک شهاب سنگ در جو نزدیک چلیابینسک در روسیه منفجر شد که باعث ایجاد یک گلوله آتش بزرگ، شکستن پنجره ها و به طور بالقوه بیش از هزار نفر برای جراحات غیرمستقیم خود شد.
تصور می شود این سیارک تقریباً 20 متر اندازه داشته باشد و قبل از ورود به جو کاملاً کشف نشده بود، تا حدی به این دلیل که از جهت خورشید به زمین نزدیک شده بود.
او برای مدت کوتاهی بر خورشید سایه زد و اعمال کرد سوختگی شدید ناظران زیرو همچنین شکستن پنجره ها و لرزش ساختمان ها.
به گفته آزمایشگاه فیزیک کاربردی هاپکینز، شهاب سنگ در چلیابینسک "یک انفجار هوا و یک موج شوک ایجاد کرد که شش شهر در سراسر کشور را تحت تاثیر قرار داد - و [sent] یادآوری تیز این است که اشیاء خطرناک می توانند در هر زمان وارد جو زمین شوند.
ستاره‌شناسان تخمین می‌زنند که ده‌ها هزار سیارک نزدیک به زمین، نزدیک به 500 فوت عرض و بزرگتر، به اندازه‌ای بزرگ هستند که اگر واقعاً به زمین برخورد کنند، باعث ویرانی منطقه‌ای شوند.
این دانشگاه افزود: "سایت چلیابینسک تنها حدود 60 فوت عرض داشت، که نشان می‌دهد حتی سیارک‌های کوچک نیز می‌توانند نگران‌کننده باشند - و آزمایش‌های دنیای واقعی سیستم‌های دفاعی سیاره‌ای مبتنی بر فضا را حتی مهم‌تر می‌کند."
[ad_2]